บอย จอย รัน

ต่อจากครั้งที่ 2 ก็คือครั้งที่ 3 สินะ

https://boyjoyrun33744070.wordpress.com/2019/08/07/the-photograph-%e0%b8%a3%e0%b8%b9%e0%b8%9b%e0%b8%96%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%a22/

ไหว้ ได้ รูป

คือสิ่งที่นึกไว้ในใจ ระหว่างเล็งๆ น้าท่านนึง ที่ วินมอไซ ระหว่างทางเดินไปตึกที่ทำงาน

เฮ้ย+++ กูเล็งมา นานเกินไปละ แม่ง
เอาสักที สิวะ
วันนี้ มุ่งมั่น เดิน ดุ่ยๆ เข้าปะทะ น้าเค้าเลย

แต่ไม่ใช่ น้า นั่ง ทอดใจ กลับเป็นน้า คนนี้ที่ได้ คิว วันนี้ แทน

แรกเริ่ม เอา ยิ้ม เปื้อนหน้าเราก่อน
จากนั้น
ยกมือไหว้แก พร้อมกล่าว “หวัดดีครับ”

แกก็ ยกมือขึ้นรับไว้ด้วย ความ งุนงง

น้า ถ่ายรูปให้ ผมทีสิครับ เอาแบบ เต็มตัว

เหมือนเดิม ยื่นมือถือ ที่เปิดกล้องไว้แล้ว

แกรับมือถือผมไปแล้ว ถามว่า กดตรงไหน กดไม่เป็น

ปุ่มขาวๆ ตรงกลางครับ

หลังจากแก ขยับนิ้ว ดุ้กดิ้ก บนมือถือผมอยู่ประมาณ 49 วินาที เห็นจะได้ ผมก็เดินเข้าไปหาแก แล้วก็ยิ้มๆ

แกสวนมา ลองดูนะ ถ่ายไม่เป็น ไม่รู้กดติดป่าว

ไม่เป็นไร ครับน้า ผมยกมือไห้ว พร้อมพูด ขอบคุณ แกไป

ที่น่ารักกว่า คือเรา ยิ้มให้กัน แบบแก้มย่นกันเลย ทีเดียว แล้วผมก็ เดินผละจากแก แล้ว กดถ่ายภาพแกไป 2 ที และ 1 ในภาพนั้นก็คือ ภาพเปิดของ เนื้อหาบทนี้

ลองดูฝีมือน้าวินกันครับภาพแรกว่าเด็ดภาพต่อๆไปก็ เด็ด ไม่แพ้กันครับ

ภาพเต็มตัว จริงๆ น่ารักที่สุด

#โต๊ะกินข้าวสตูดิโอ