บอย จอย รัน

เวลาวิ่งผ่านไปเหมือนการวิ่งด้วย Paces 3 ในขณะที่ตัวผมเองยังวิ่งด้วยความเร็วคงที่อยู่ที่ Paces 8 กระพริบตาไม่กี่ที นี่เรารู้จักกับรองเท้า HOKA ONE ONE : CARBON X SPE ได้เดือนกว่าๆแล้วนะเนี่ย จากครั้งล่าสุดที่ได้มันมาแล้ว อวดโฉมมันไป

จากวันนั้น จนวันที่มานั่งพิมพ์ตอนนี้ก็ เดือน กว่าๆ แล้วที่ผมได้เปิดประสบการณ์วิ่งครั้งใหม่กับรองเท้าคู่นี้

และความรู้สึกแรกที่ได้สวมใส่วิ่งในวันนั้น … เหนื่อย มาก จำได้ประมาณนั้น เพราะด้วยคุณภาพของร่างกายที่ไม่ได้พร้อมในการออกวิ่งสักเท่าไหร่ รวมทั้งอากาศในตอนเย็นบนถนนแถวบ้านมันระอุจริงๆ เลยไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกของการสวมใส่รองเท้าคู่นี้สักเท่าไหร่ในตอนนั้น

แต่หลังจากครั้งแรกผ่านไป ครั้งที่ สอง สาม สี่ ก็ตามมา แล้วเริ่มจะจับและสัมผัสกับการสวมใส่ได้ขึ้นมาบ้าง

อย่างแรกที่ไม่สามารถปฎิเสธได้เลยคือ “ความ นุ่ม” ภายใต้ฝ่าเท้า มันนุ่ม แต่ไม่นิ่ม … งงมั้ย? อธิบายให้เข้าใจน่าจะ งง กันไปเอาเป็นว่าผมขอนิยามประมาณนี้ว่า มันนุ่ม แต่ ไม่นิ่ม

ตัวผมเองอาจไม่ใช่นักวิ่งที่ วิ่งเร็วหรือจี๊ดจ๊าด ด้วยประสิทธิภาพร่างกายที่ อ่อนซ้อม อย่างมากทำให้ช่วงนี้ระยะเพสทำการอยู่ที่ 7-8 เท่านั้นเอง (คือการเทียบเวลาต่อระยะทาง คือ 7 หรือ 8 นาที ต่อ 1 กิโลเมตร) จึงไม่สามารถ สปรินท์ตัวเองให้วิ่งด้วยความเร็วได้อย่างใจ แต่เน้นเพื่อสุขภาพซะมากกว่า

แต่ในใจทุกครั้งที่ใส่ HOKA คู่นี้ออกวิ่ง ก็อยากที่จะโจนทยานพุ่งออกไปวิ่งด้วยความเร็วทุกครั้งเลย ไม่ใช่เพราะห้าวนะ แต่เพราะตัวรองเท้าเองนี่แหล่ะที่เหมือนครอบงำสั่งการให้ผมรู้สึกแบบนั้น ด้วยเพราะกายภาพของทรงรองเท้าคู่นี้ที่ออกแบบมามีพื้นที่โค้งๆ ทำให้เวลาเรา ก้าวเท้า ย่ำพื้น มันเหมือนมีแรงโน้ม แรงหมุนในตัวมันเอง ยิ่งทำให้มันราบรื่นในการควงรอบเท้าของเราแบบไม่รู้ตัวเอง

แล้วไหนจะเจ้าแผ่น คาร์บอนด์ อีกที่คอยทำหน้าที่ ถีบ ส่ง….ใช่ครับผมว่ามันไม่ได้ ดีด หรือ เด้ง ในนิยามส่วนตัวของผม ผมกลับรู้สึกว่ามันเหมือน จะคอย ถีบ เท้า ของเราให้ก้าวออกไป นี่แหล่ะที่ยิ่งทำให้การวิ่งของผมมัน เดือด มากๆ …. คือ หัวใจเต้นได้เดือดมากๆ เข็มที่นาฬิกา ชี้ไปที่โซนหัวใจ สีแดง ตลอดเลย ต้องคอยชักเท้าให้สั้นลงเสมอเวลาเห็นหัวใจตัวเองอยู่โซนนั้น ไม่งั้น มีหวัง ภาพล้ม แน่นอน

เทพบุตร นักเด้ง คือ ฉายาที่ตั้งไว้ให้ Hoka คู่นี้ และถ้าตามระยะที่เห็นเพียงแค่ 30 กว่ากิโลเมตรเองที่ผมได้พามันออกไปโลดแล่นบนท้องถนนเกษตร_นวมินทร์ แต่ต้องยอมในความสามารถของรองเท้าคู่นี้เลยว่า เชี่ย แม่งใส่ วิ่ง สนุกหว่ะ และจะส่งต่อความรู้สึกที่ได้มาให้ทุกคนเข้าใจก็คงไม่มีทางแน่นอน เอาเป็นว่า เท้าใครก็เท้าเค้าคนนั้น ต่างคนต่างวาระ ครับ ประเด็นของการวิ่งไม่ใช่รองเท้าครับหากแต่คือความ สนุก ขององค์ประกอบทั้งหมดของการ ก้าวเท้า ปะทะสายลม และ เหนื่อยหอบ ซะมากกว่า ต่อให้รองเท้าดีและแพงแค่ไหน แต่ถ้าอยู่แต่ในกล่องมันก็ของไร้ค่าเท่านั้นเองครับ

ก่อนจากกันไป อยากให้เพื่อนๆทุกคนลองแวะไปลอง ไปสวมใส่รองเท้าคู่นี้ด้วยตัวของคุณเองนะครับถ้าคุณคิดว่าคุณสนใจ และ สามารถมีกำลังซื้อพอ อย่าไปดูรีวิวเยอะ อย่าไปวิเคราะห์ ความรู้สึกในหัวให้รกรุงรัง อย่าไปเปรียบเทียบว่า คู่นั้น รุ่นนี้ แบรนด์ไหน ดีกว่ากัน เพราะท้ายที่สุด คนที่ต้องใส่มันวิ่ง คือคุณ ไม่มีอะไรดีไปกว่าการตัดสินใจด้วยตัวของคุณเอง

ท้ายที่สุด หากสนใจไปดูที่ร้านนี้ REV RUNNR กันได้นะครับ ผมเต็มใจที่จะสนับสนุนร้านกีฬาดีดีแบบนี้ ถึงแม้ความในเป้นจริงแล้วผมจะไม่ได้ซื้อรองเท้าคู่นี้มา แต่ผมก็เอาแรงกาย กำลังสมองไปแลกมันมาครับ มันจึงรู้สึกคู้มค่ามากกว่าเอาเงินซื้อมาซะอีก

#โต๊ะกินข้าวสตูดิโอ