บอย จอย รัน

เริ่มต้นปี 2562 มาได้ 1 เดือนพอดิบพอดี จนเช้าวันนี้

วันจันทร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2562

ผมเริ่มจากการเปลี่ยนแผนการเดินทาง กลับไปกลับมา จนสุดท้าย ก็ เป็นจุดนัดแรกเริ่ม ที่ได้วางแผนไว้

นัดพบเจอพี่จูนที่ด่านทางด่วน คือ วิธีการที่จะทำให้การไปจุดหมายของผมวันนี้ลุล่วง!!!

ข้อคิดที่ได้ จากการนัดในครั้งนี้คือ ทุกการวางแผน ต้องมีแผนสำรอง เสมอ แต่เราต้องดำเนินการตามแผนแรกให้ได้ 5555

วันนี้ก็ต้องยอมรับ ว่า ได้ทำ

สิ่งดีดี

ถึงแม้ ความรู้สึก และความคิด บางอย่างมันจะหอกหัก ขึ้นแว้บมาในสมองบ้างก็เถอะ

อธิบายแบบนี้

วันนี้บริษัทไป มอบเงินให้กับมูลนิธิ ที่รับดูแล เด็กเล็กๆ นี่คือสิ่งดีดี ที่ได้มาร่วมทำ เราได้เห็น เด็ก อนาคตของชาติ หรือ เอาแบบดิบๆ คือ เราได้เห็นการที่ มนุษย์ มี เมตตา กับ มนุษย์ ด้วยกัน แต่ที่แว้บขึ้นมาคือ ทำไม วงจรนี้ มันต้อง มีวะ คือ เหมือนสมองอีกฝาก ดันจินตนาการ ไปไหนต่อไหน คือถ้า ณ ตอนนั้น ไม่ได้ ทำงานอยู่ ผมว่า ผมคง เตลิดไปไม่กลับแน่เลย

วงจรที่กล่าวถึง คือ ความไม่เป็นธรรม กับเด็กๆ ที่ พ่อแม่ ของพวกเค้า ต้องต่อสู้กับการมีชีวิตอยู่ในสังคมที่เราสร้างกันขึ้นมา เพื่อให้การมีชีวิตอยู่ของลูกๆดำเนินการต่อได้

ผมว่าผมอธิบายไม่ถูก ขอข้ามไปครับ

สิ่งดีดี

ผมไม่ได้ มี ความคิด อคติ กับสิ่งใดๆ แต่แค่ รู้สึกสมเพช ตัวเองที่ยังอยู่ใน กรอบ เดิมๆ ไม่สามารถ ปีนออกมา หรือ เดินรอดรั้วที่ ใครก็ไม่รู้ มาขวางไว้ได้

เห็นเด็กๆ ยิ้ม สนุก ร่าเริง มันก็คือเรื่องที่เกิดขึ้นตอนที่เรา อยู่ แค่ 3-4 ชั่วโมง แต่หลังจากนั้น คือการดำเนินชิวิตจริงๆที่ พวกเค้าต้องดำเนินชีวิตตามแต่ละครอบครัวของเค้าพบเจอ

หน้า ลูกชาย หน้า ภรรยา นี่ วิ่งผ่านมาในหัวตลอดเวลาที่ ทำงานตรงนั้น แล้วทุกอย่าง ก็ผ่านไป เช่นเคย

แล้วก็มีตระกร้า อีกใบไว้ใช้

ปล ร้านชาบูที่กินมื้อกลางวัน อร่อย ดี